Rośliny są coraz bardziej popularną alternatywą dla stosowania leków syntetycznych w leczeniu chorób skóry. Ich stosowanie nie przeminęło nawet w dobie szybkiego rozwoju medycyny. Charakteryzują się one małą toksycznością i brakiem skutków ubocznych. Przy odpowiedniej wiedzy za pomocą ziół leczyć lub łagodzić różne dolegliwości.
Aloes zwyczajny najczęściej stosowany jest do leczenia ran i oparzeń. Żel otrzymywany jest z wewnętrznej części liścia i stosowany jest miejscowo. Dzięki zawartości polisacharydów wykazuje on działanie regenerujące, osłaniające, przeciwzapalne i przyśpieszające gojenie. W leczeniu owrzodzeń stosuje się rozcięte liście aloesu w formie okładu. Zmniejsza pieczenie , swędzenie i bliznowacenie związane z poparzeniem skóry.
Balsam peruwiański pomocny jest przy oparzeniach i odmrożeniach oraz leczeniu wyprysków i wysypek. Stosowany miejscowo lub jako roztwór. Wykazuje właściwości przeciwzapalne i antyseptyczne. W przypadku terapii może wystąpić uczulenie kontaktowe. Stosowany na zbyt duże powierzchnie skóry może uszkadzać nerki.
Dziurawiec zwyczajny może być stosowany w celu wspomagania gojenia ran, oparzeń, odmrożeń oraz owrzodzeń. Garbniki w nim zawarte działają antyseptycznie i ściągająco są również pomocne w miejscowym leczeniu trądziku.
Fiołek trójbarwny w formie naparu używany jest do leczenia łojotokowego schorzenia skóry i wyprysku dziecięcego. Może być z powodzeniem stosowany w czasie egzemy.
Nagietek zwyczajny jest uznanym środkiem antyseptycznym i leczącym rany. Poleca się go do stosowania miejscowego w leczeniu ran, wrzodów, oparzeń czyraków, wysypek i żylaków. Używany jest również w leczeniu pieluszkowego zapalenia skóry. Głównym działaniem niepożądanym jest alergia kontaktowa.
Melisa lekarska stosowana jest w miejscowym leczeniu opryszczki i drobnych ran. Maść z melisy łagodzi ukąszenia przez owady. Kompresy łagodzą obrzęki.
Kwiatostan rumianku pospolitego należy do surowców o wyjątkowo szerokim zakresie stosowania dermatologicznego, działa on: przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, pobudza gojenie ran oraz przemianę materii w skórze.
Owies ma właściwości kojące i przeciwświądowe przy użyciu w kąpieli. Może być stosowany w leczeniu atopowego zapalania skóry, świądu idiopatycznego u osób starszych oraz brodawek.
Jeżówka pospolita wspomaga leczenie egzemy, owrzodzeń podudzi, źle gojących się ran i opryszczki. Działa przeciwzapalnie i przeciwgrzybiczno. Ma właściwości regenerujące, przeciwzmarszczkowe, wygładzające, nawilżające, gojące i ochronne.
Liście nagietka lekarskiego wykorzystuje się do leczenia ran, ropni, owrzodzeń i obrzęków. Przyśpiesza gojenie ran. Stosuje się go w różnego rodzaju uszkodzeniach skóry – rany, wrzody, kontuzje, stłuczenia, otarcia.
Podofilina stosowana jest do usuwania kłykcin kończystych oraz leczenia brodawek. rzy zbyt wysokich dawkach może również w zastosowaniu zewnętrznym powodować poważne zatrucia. Dlatego wielkość leczonej powierzchni skóry winna być ograniczona do 25 cm2.
Oczar wirginijski w kosmetyce wykorzystano do pielęgnacji cery zanieczyszczonej o zatkanych porach, tłustej i trądzikowej. Przyśpiesza gojenie ran, ma działanie ściągające, miejscowo hemostatyczne. Wspomaga leczenie ran i ukąszeń.